روزنه



بخشی در مغز که ستون چنگکی نام دارد براثر فشار‌های روانی مادر دچار آسیب می‌شود

به گزارش سایک نیوز و به نقل از  بهداشت نیوز، محققان در این بررسی اثر فشار روانی مادر بر رشد مغزی ۲۵۱ نوزاد زودرس را بررسی کردند. طبق تحقیق جدیدی که دانشکده‌ی کینگز لندن انجام داده است فشار روانی مادر در دوران آبستنی می‌تواند بر رشد مغز کودک اثر منفی بگذارد.

طبق تحقیق جدیدی که مجله‌ی روان‌شناسی زیست‌شناختی منتشر کرده است ن بارداری که قبل از زایمان دچار فشار روانی زیادی باشند نوزادشان با مغزی دارای اختلال به دنیا می‌آید. در گذشته این آسیب را به اختلالات روان‌شناختی ربط می‌دادند.

بخشی در مغز که ستون چنگکی نام دارد دچار آسیب می‌شود. این بخش مجرایی از جنس ماده‌ی سفید رنگ است که دستگاه کناره‌ای (مسئول حافظه‌ی درازمدت و عواطف) را به قشر حدقه‌ای پیشانی (بخشی مرتبط با تصمیم‌گیری‌ها در مغز) وصل می‌کند.

میزان فشار روانی مادران را با روش پرسش‌نامه‌ای اندازه‌گیری کردند که در آن راجع به تمامی انواع فشار روانی از خانه‌تکانی و شرکت در امتحان گرفته تا مرگ یکی از بستگان و طلاق گرفتن و اثرشان بر آن‌ها پرسیدند.

سپس بر اساس تعداد عامل‌های ایجاد فشار روانی و شدت تأثیر آن‌ها، به شرکت کنندگان در این بررسی نمره‌ی شدت فشار روانی» دادند. محققان بر اساس یافته‌های این تحقیق نتیجه‌گیری کردند که برای پشتیبانی از رفاه روانی ن باردار کار بیش‌تری لازم است.

آلکساندرا لاتارسکو، محقق دوره‌ی دکترای دانشکده‌ی کینگز لندن و پژوهش‌گر ارشد این تحقیق می‌گوید: متوجه شدیم نی که طی دوران بارداری و در دوره‌ی قبل از زایمان دچار فشار روانی بیش‌تری باشند ماده‌ی سفید درون مغز نوزادشان دستخوش تغییر می‌شود.

لاتارسکو افزود پزشکان عمومی اغلب از ن آبستن می‌پرسند که دچار افسردگی یا اضطراب هستند یا نه، اما به ندرت در مورد میزان فشار روانی کلی که بر آن‌ها وارد می‌شود سؤالی مطرح می‌کنند.

این محقق در ادامه گفت: در غالب موارد تشخیص فشار روانی چنان که باید در دوران بارداری انجام نمی‌گیرد و سعی داریم که این نکته را پررنگ کنیم که بهداشت روانی مادر در دوران بارداری بر رشد مغز نوزاد و در نتیجه زندگی آینده‌ی آن‌ها اثر می‌گذارد.»

کسی از این ن نمی‌پرسد دچار فشار روانی هستند یا نه و بنابراین هیچ گونه حمایتی دریافت نمی‌کنند. بخش مراقبت‌های پیش از تولد باید آگاه باشد که توجه به فشار روانی مادران مهم است و باید برای پشتیبانی از مادران دچار فشار روانی سازوکاری داشته باشیم.»

این نخستین بار نیست که مشخص شده فشار روانی مادر در دوران بارداری بر نوزاد اثر منفی می‌گذارد. در ماه سپتامبر نیز یافته‌های یک تحقیق نشان داد احتمال ابتلا به بیش‌فعالی در نوجوانانی که مادران‌شان به هنگام به دنیا آوردن آن‌ها فشار روانی داشتند دو برابر می‌شود.

 


پژوهشگران دانشکده پزشکی دانشگاه تافتس” در مطالعه اخیرشان اظهار کرده‌اند، ممکن است التهاب عامل اصلی اوتیسم باشد.

به گزارش سایک نیوز و به نقل از ایسنا، پژوهشگران آمریکایی طی این مطالعه مغز هشت کودک مبتلا به اوتیسم و هشت کودک بدون اختلال را مورد بررسی قرار دادند. آنها دریافتند مغز کودکان مبتلا به اوتیسم تعداد زیادی پروتئین به نام” IL-۱۸ دارد که این پروتئین می‌تواند سبب ایجاد التهاب جدی شود.

آنها دریافتند بخش‌هایی از مغز کودکان مبتلا به اوتیسم که برای حافظه و توجه بسیار حیاتی هستند طی این بیماری دچار اختلال می‌شود و دارای سطح غیرمعمول بالایی از یک مولکول در مغز خود هستند که سبب ایجاد التهاب می‌شود.

ادامه مطلب

” ارتقاء سلامت روان ، نشاط اجتماعی ”

اسامی روزهای هفته سلامت روان؛

1. پنجشنبه ۱۸ مهر : نقش خود مراقبتی در نشاط اجتماعی

2. جمعه ۱۹ مهر : نقش آموزه های دینی، فرهنگ و معنویت در ارتقاء سلامت روان و نشاط اجتماعی

3.شنبه ۲۰ مهر: تحکیم خانواده، جامعه با نشاط

4. یکشنبه ۲۱ مهر : ارتقای سلامت روان و نشاط اجتماعی

5. دوشنبه ۲۲ مهر : نقش مهارت های زندگی در ارتقاء سلامت روان و نشاط اجتماعی

6. سه شنبه ۲۳ مهر: عوامل اجتماعی تعیین کننده های سلامت و نقش آن در نشاط اجتماعی

7. چهارشنبه ۲۴ مهر: جایگاه رسانه و شبکه های اجتماعی در افزایش نشاط

 

منبع: سایکوپرس


عصبانیت در هنگام رانندگی دلایل متفاوتی مانند، ساعات طولانی ماندن در ترافیک و دیر رسیدن به مقصد، احساس خستگی برای ساعات طولانی رانندگی، کم‌خوابی، ابتلا به اختلالات روانی مثل اختلال دوقطبی، مشکلات شخصیتی، اعتمادبه‌نفس پایین، عدم مدیریت هیجانات، شرایط آب و هوایی نامساعد و. می‌تواند داشته باشد.

زهرا زین‌الدینی روانشناس و مشاور  درباره راهکار برای کنترل خشم هنگام رانندگی اظهار کرد: تجربه احساس خشم و عصبانیت در هنگام رانندگی، یک احساس کاملا طبیعی است، اما مسئله‌ای که حائز اهمیت است، مدیریت خشم در هنگام رانندگی است که در صورت عدم مدیریت می‌تواند باعث آسیب‌های جبران‌ناپذیری شود.

از جمله باور‌های منفی مانند، هیچ کس حق ندارد جلوی من بپیچد، او نباید بوق می‌زد و او نباید زور بگوید و قضاوت‌های عجولانه و زودهنگام در رابطه با رفتار فرد مقابل می‌تواند روی رفتار‌های رانندگان تاثیر منفی بگذارد.

زین الدینی با بیان اینکه انسان‌ها زمانی که عصبانی هستند نمی‌توانند منطقی به مسائل نگاه کنند، افزود: تا حدود زیادی قضاوت‌ انسان‌ها تحت تاثیر هیجانات منفی است، به همین دلیل بهتر است در هنگام عصبانیت افراد به هیچ عنوان رانندگی نکنند.

این روانشناس با اشاره به اینکه برای مدیریت بهتر خشم در هنگام رانندگی بهتر است افراد به یکسری از مسائل توجه کنند، اضافه کرد: اگر فردی احساس می‌کند خیلی زود عصبانی می‌شود و نمی‌تواند آرام بماند بهتر است در ساعت‌هایی که ترافیک زیاد هست، رفت و آمد نکند و یا از مسیر‌های جایگزین استفاده کند.

او افزود: از موارد دیگر برای مقابله موثرتر با خشم این است که افراد سعی کنند قوانین راهنمایی و رانندگی را رعایت کنند و در صورت مشاهده یک راننده عصبانی توقف نکنند و به راه خودشان ادامه بدهند، همچنین در صورت عصبانیت می‌توانند در اولین مکان ممکن توقف کنند، کمی به خودشان زمان بدهند و چند تنفس عمیق شکمی داشته باشند تا آرام‎تر شوند و سپس به مسیر خودشان ادامه دهند.

زین الدینی گفت: بهتر است در صورتی که خطایی از راننده مشاهده کردند، زود قضاوت نکنند و سریع واکنش نشان ندهند، چون ممکن است دلیل رفتار آن فرد عدم مهارت در رانندگی و یا از دست دادن تمرکز و یا دلایل دیگری باشد که اگر نسبت به آن آگاهی داشتند، این احساسات منفی را تجربه نمی‌کردند و حتی این اتفاق را طبیعی در نظر می گرفتند، بنابراین نوع نگاه و تفکر افراد در رابطه با رفتار‌های دیگران برروی واکنش‌های آن‌ها تاثیر بسیاری دارد.

این روانشناس ادامه داد: اگر رانندگان افکار منفی خود را در رابطه با رفتار رانندگان دیگر شناسایی کنند و بتوانند آن‌ها را تغییر دهند و افکار واقع‌بینانه‌ای را جایگزین آن کنند، به مقدار زیادی در کنترل خشم‌شان موفق خواهند بود.

زین الدینی خاطرنشان کرد: اگر عصبانیت در حین رانندگی برای فردی به تعداد دفعات زیاد اتفاق می‌افتد، بهتر است حتما با کمک یک متخصص دلایل آن شناسایی شود و مداخلات درمانی مناسبی را فرد دریافت کند.


پیمان حسنی ابهریان، در آستانه برگزاری دومین سمپوزیوم مبنای عصبی شناختی در اختلالات رشد، اظهار داشت: محورهای مورد بحث در این سمپوزیوم را اختلالات طیف اوتیسم، بیش فعالی، نقص توجه و اختلالات یادگیری، تشکیل می دهد.

وی با عنوان این مطلب که یکی از مهم ترین مشکلات که پیرامون اختلالات روانپزشکی و عصبی مطرح می شود، اختلالات عصبی-تکاملی است، ادامه داد: علتی که باعث شد این موضوع را به عنوان محور اصلی سمپوزیوم انتخاب کنیم این است که بچه ها با یکسری مشکلات در سنین ابتدایی در زندگی مواجه می شوند که اگر از همان ابتدا به درستی این اختلالات را تشخیص دهیم و درمان مناسبی برای آن داشته باشیم، می توانیم از تشدید بروز این اختلالات جلوگیری کنیم.

رئیس کلینیک مغز و شناخت اظهار داشت: خوشبختانه این اختلالات رشدی قابل درمان بوده و بسیاری از این اختلالات با آموزش و درمان های تخصصی قابل کنترل هستند و می توانیم از بسیاری از آسیب هایی که در آینده برای این گروه از کودکان به وجود می آید، جلوگیری کنیم.

وی افزود: همه این اختلالات با مسئله تحصیل و آموزش و پرورش کودکان تداخل دارد و اگر بتوانیم این اختلالات را به موقع شناسایی و برطرف کنیم، می توانیم بچه های موفقی داشته باشیم و اگر نتوانیم، طبعا آینده خوبی پیش روی این کودکان نخواهد بود.

ابهریان، دلیل اصلی بروز این اختلالات را آسیب مغزی دانست و گفت: این آسیب مغزی می تواند منشا ژنتیکی داشته باشد یا در دوران بارداری اتفاق بیافتد و یا هنگام زایمان و حتی بعد از تولد رخ می دهد. در واقع تمام اختلالات عصبی رشدی، اختلالاتی هستند که ناشی از آسیب های مغزی بوده و البته قابل درمان هستند.
وی شیوع اختلالات عصبی-تکاملی را بسیار بالا عنوان کرد و افزود: این اختلالات از شایع ترین اختلالات روانپزشکی است که فراوان ترین  نوع آن، اختلالات یادگیری است. به طوری که حدود ۲۰ درصد دانش آموزان مقطع ابتدایی ما را شامل می شود و این آمار بسیار بالا است، یعنی از هر ۵ دانش آموز٫ یک دانش آموز مبتلا به اختلالات یادگیری است.

دبیر اجرایی دومین سمپوزیوم مبنای عصبی شناختی در اختلالات رشد، ادامه داد: اگر این اختلالات زود تشخیص داده شود با مداخلات تربیتی و آموزشی و درمانی خاص می توانیم به موفقیت بالایی از پیشگیری از آسیب های اجتماعی و مشکلاتی که در اثر ناتوانی در تحصیل و ارتباطات در بچه ها پیش می آید، دست یابیم.

وی خاطر نشان کرد: این سمپوزیوم دارای امتیاز بازآموزی برای روانپزشکان، پزشکان عمومی، متخصصین کودکان، گروه روانشناسان، متخصصین علوم اعصاب و دانشجویان رشته توانبخشی مخصوصا گفتار درمانی و  شنوایی شناسی خواهد بود.

دومین سمپوزیوم مبانی عصبی شناختی در اختلالات رشدی به همت موسسه آموزش عالی علوم شناختی و با همکاری دانشگاه خوارزمی از ۱۸ تا ۱۹ مهر ۹۸ در محل سالن ابوریحان بیرونی دانشگاه خوارزمی برگزار می شود.

 

 


در جلسه بیست و هفتم نقد و اندیشه که هر هفته در وزارت ارتباطات برگزار می شود و موضوعات مرتبط با فضای مجازی در آن طرح می شود، عواملی همچون نبود سواد رسانه‌ای کافی، غیبت اساتید خبره، دانشگاهیان و متخصصین، نبود قوانین بازدارنده ازجمله مهم‌ترین عوامل جولان روانشناس نماها در فضای مجازی به عنوان اصلی ترین دلایل گرایش به روانشناسان در فضای مجازی عنوان شد. البته موضوع هزینه بالای ویزیت روانشناسان حقیقی هم از دیگر عوامل گرایش عنوان شد. آنچه در ادامه می خوانید مشروح جلسه اخیر نقد و اندیشه با موضوع روانشناس نماها در فضای مجازی» است که در آن سید علی آذین دکتری اجتماعی، فلوشیپ پزشکی جنسی و دانشیار پژوهشگاه ابن‌سینا، حسین مصباح، سرپرست معاون انتظامی و رسیدگی به تخلفات صنفی و حرفه‌ای سازمان نظام روانشناسی کشور و حمزه علیمرادی، روانشناس و روان‌درمانگر حضور داشتند. 

فضای مجازی می‌تواند کمک زیادی به‌سلامت روانی بکند

در ابتدای این جلسه آذین بابیان اینکه در خصوص روانشناسی و روان‌درمانی و یا مشاوره در فضای مجازی نظارت مختلفی وجود دارد گفت: بعضاً برخی عنوان می‌کنند که سلامت روانی حوزه‌ای است که درمان صرفاً از طریق مشاوره حضوری و رودررو با بیمار امکان‌پذیر است و اساساً فضای مجازی، فضایی مناسبی برای درمان سلامت روانی نیست.

وی افزود: این در حالی است که چنین نظری کم‌لطفی به فضایی است که می‌تواند به تأمین سلامت جامعه کمک زیادی بکند و با حضور متخصصان حوزه سلامت می‌توان در آن بحث و تبادل‌نظر داشت. اتفاقاً در این حوزه پیمایش‌های زیادی انجام‌گرفته است. به‌عنوان‌مثال بر اساس یک پیمایشی در فیس‌بوک که باوجود افول نزدیک به دو میلیارد نفر همچنان در آن عضو هستند 22 درصد افراد با استفاده از بستر آن در حال تبادل اطلاعات در حوزه سلامت هستند؛ بنابراین چه بخواهیم و چه نخواهیم، بستر فضای مجازی در حوزه سلامت مردم اثرگذاری جدی دارد.

66 درصد مردم آمریکا به اطلاعات فضای مجازی اعتماد دارند

دانشیار پژوهشگاه ابن‌سینا ادامه داد: نتایج پیمایشی که در آمریکا در خصوص اعتماد مردم به شبکه‌های اجتماعی انجام شد نشان می‌دهد که 66 درصد مردم به اطلاعات فضای مجازی اعتماد دارند. ما پژوهشی در خصوص اعتماد مردم ایران به شبکه‌های اجتماعی نداریم اما اعتقاد دارم که اگر اعتماد مردم ایران به شبکه‌های اجتماعی بیش از آن 66 درصد نباشد یقیناً کمتر نیست.

احسان محمدی مجری و کارشناس برنامه در ادامه خاطرنشان کرد که 32 درصد مطالبی که در فضای مجازی منتشر می‌شود به حوزه روانشناسی اختصاص دارد اما تنها 5 درصد این مطالب توسط متخصصان این حوزه تولید می‌شود و این دغدغه‌ای است که باید جدی گرفته شود.

حوزه سلامت روانی و در کل روانشناسی حوزه جذابی است

آذین بابیان اینکه برای آسیب‌شناسی این مسئله باید به فضایی حقیقی رجوع کرد گفت: اساساً حوزه سلامت روانی و در کل روانشناسی حوزه جذاب و پرطرفداری است و اتفاقاً به دلیل وجود منابع زیاد در این حوزه و در دسترس بودن آن بعضاً افراد بامطالعه آن‌ها خود را متخصص این حوزه فرض می‌کنند.

وی افزود: اما نکته ریشه‌ای‌تری که باعث شده است مخاطبان حوزه روانشناسی در فضای مجازی زیاد باشد بازمی‌گردد به این مسئله که خدمات حوزه سلامت روانی چه درزمینهٔ دسترسی و چه درزمینهٔ بهره‌مندی متناسب ارائه نمی‌شود.

بسیاری از بیماران از پرداخت حق مشاوره عاجزند

این متخصص پزشکی اجتماعی ادامه داد: امروزه باوجودآنکه تلاش شده است که حق مشاوره با حداقل افزایش مواجه شود اما بسیاری از بیماران از پرداخت همین حق مشاوره هم عاجز هستند و بیمه‌ها هم هنوز حمایت‌های لازم را از بیماران حوزه سلامت روانی به عمل نمی‌آورند.

وی تأکید کرد: به دلیل همین مشکلات کسانی که نیاز به مشاوره دارند چون یا امکان دسترسی و یا امکان بهره‌مندی را با توجه به هزینه‌ها و نبود بیمه‌های حمایتی ندارند تلاش می‌کنند تا مشکلات خود را نه در فضای حقیقی بلکه در فضای مجازی حل کنند.

غیر متخصصین در فضای مجازی حضور پررنگ‌تری دارند

در ادامه این جلسه مصباح با تأکید بر اینکه فضای مجازی به یک مجموعه جدانشدنی از زندگی مردم تبدیل‌شده است گفت: بااین‌حال در همین فضا ما شاهدیم که در حوزه سلامت روانی کسانی بیشترین و پررنگ‌ترین حضور را دارند که از کمترین تخصص برخوردارند.

وی بابیان اینکه بر اساس تصمیمات تازه‌ای که در سازمان نظام روانشناسی گرفته‌شده است در حال رصد جدی عملکرد افراد در حوزه فضای مجازی هستیم گفت: در مشاهدات خود اخیراً به فردی برخورد کرده‌ایم با مدرک فوق‌دیپلم مکانیک که از طریق فضای مجازی اقدام به جلب اعتماد افراد زیادی کرده و حتی حق مشاوره‌های 500 هزارتومانی دریافت می‌کرد و اخیراً هم کارگاه‌های روانشناسی برگزار کرده بود.

سرپرست معاون انتظامی سازمان نظام روانشناسی افزود: ازاین‌دست افراد که اتفاقاً در شبکه‌های مجازی پرمخاطب و دنبال کننده‌های زیادی هم دارند کم نیستند که اقدام به ارائه مشاوره‌های غیرعلمی و غیرتخصصی می‌کنند؛ بنابراین فضای مجازی باوجود مزایای فراوان می‌تواند مخاطرات جدی به‌ویژه در حوزه سلامت روان داشته باشد و به‌نوعی فضای مجازی یک تیغ دو لبه است.

شرایط کنونی محصول عدم حضور صاحب‌نظران حوزه روانشناسی در فضای مجازی است

مصباح ادامه داد: اما نکته‌ای که وجود دارد این است که این شرایط محصول عدم حضور پررنگ و جدی متخصصان و صاحب‌نظران حوزه روانشناسی در فضای مجازی است. در غیاب متخصصان، اساتید و صاحب‌نظران حوزه سلامت روان، فضای مجازی توسط افراد فاقد تخصص و حتی مدارک دانشگاهی و مرتبط تسخیر می‌شود.

وی در ادامه تأکید کرد: یکی از آفت‌های فضای مجازی این است که چون ارتباط و تبادل اطلاعات افزایش‌یافته، جلب اعتماد به‌سرعت انجام می‌گیرد و افراد بعضاً بدون تحقیق و بررسی‌های لازم به کسانی که به‌عنوان روانشناس در فضای مجازی اقدام به مشاوره می‌کنند اعتماد می‌کنند.

سرپرست معاون انتظامی سازمان نظام روانشناسی تصریح کرد: در سایت سازمان نظام روانشناسی اسامی روانشناسان مورد تائید و دارای پروانه صلاحیت و حرفه‌ای که تعداد آن‌ها حدود 6 هزار نفر است منتشر کرده و کافی است مردم با مراجعه به این سایت ادعا و حتی تخصص افرادی که در فضای مجازی خود را روانشناس معرفی می‌کنند را بررسی کنند.

بی‌کاری عامل گرایش به روان درمانگری در فضای مجازی

در ادامه این جلسه علیمرادی با تأکید بر اینکه شش عامل باعث می‌شود که افراد با عنوان جعلی روانشناس و یا روان‌درمانگر و مشاور در فضای مجازی فعالیت کنند گفت: یکی از این عوامل سیستمی و کلان است. ما در بعد سیستمی و در جامعه امروز با تحصیل‌کرده‌های بیکار چه در رشته روانشناسی و چه در رشته‌های دیگر مواجه هستیم که ممکن است این افراد برای کسب درآمد دست به دامن فضای مجازی و حوزه پرطرفدار روانشناسی شوند.

وی افزود: عامل دیگری که منجر به جولان روانشناس نماها در فضای مجازی شده است بازمی‌گردد به ضعف اطلاع‌رسانی که متأسفانه رسانه‌ها و به‌ویژه صداوسیما هنوز به این موضوع نپرداخته‌اند که روانشناس کیست، روان‌پزشک کیست. اساساً در روانشناسی تخصص‌های متعددی داریم که هنوز برای بسیاری از مردم ناشناخته است این آگاهی‌رسانی از سوی رسانه‌ها انجام نگرفته است.

این روانشناس و روان‌درمانگر بابیان اینکه سومین مسئله بازمی‌گردد به محیط‌های دانشگاهی گفت: موجی از روانشناسان از دانشگاه‌ها فارغ تحصیل شده‌اند که هنوز تمرین‌های عملی مراجعه دیدن را دریافت نکرده‌اند و یا با فضای حقیقی درمانگری مواجه نشده‌اند؛ بنابراین کسی که در فضای مجازی درمانی که هیچ‌وقت به‌صورت عملی آن را ندیده است باید اسمش را روانشناس نما گذاشت.

مردم همواره راه میانبر را از طریق روانشناسی دنبال می‌کنند

وی با تأکید بر اینکه چهارمین عامل جولان روانشناس نماها در فضای مجازی به نگاه مردم بازمی‌گردد گفت: مردم یک نوع نگاه فرا روانشناسی به روانشناسی دارند. کافی است که در جمعی به فردی بگویید من رشته‌ام روانشناسی است، امکان ندارد بعد از چند دقیقه این پرسش مطرح نشود که من چه چگونه آدمی هستم؟ یا از یک بعد دیگر همیشه حداقل در کشور ما پرفروش‌ترین کتاب‌های ایرانی 10 راه موفقیت، 10 راه پولدار شدن و. است که عمدتاً حاوی مطالب ساده و به‌دردنخور و غیرعلمی است و این نشانه‌ای است از اینکه مردم همواره راه میانبر را از طریق روانشناسی دنبال می‌کنند و این نگاه هم باید درست شود.

علیمرادی بابیان اینکه پنجمین عامل ازنظر من هم بازمی‌گردد به نقش سازمان نظام روانشناسی گفت: سازمان نظام روانشناسی هنوز نتوانسته است راهکاری ایجاد کند که مردم مثلاً از طریق کد نظام روانشناسی بتوانند به‌سرعت اصالت ادعای افراد در فضای مجازی تحت عنوان روانشناس را تشخیص دهند.

وی درنهایت تأکید کرد: ششمین و مهم‌ترین عامل هم متمرکز بر نبود نگاه تخصصی به مسئله روانشناسی است، به‌طوری‌که مثلاً روانشناس کودک به خودش اجازه می‌دهد در خصوص روابط زوج‌ها و یا روانشناسی بالینی هم اظهارنظر کنند و مشاوره بدهند؛ بنابراین با بررسی مجموعه این عوامل شاید بهتر بتوانیم به این نتیجه برسیم که چرا روانشناس نماها در فضای مجازی ظهور و بروز پیداکرده‌اند.

در ادامه این نشست، آذین در پاسخ به این سؤال که چرا متخصصان حوزه روانشناسی به این سادگی اجازه می‌دهند که افرادی بدون مدرک و تخصص با توسل به نام و عنوان روانشناسی برای خود مخاطب جذب کنند گفت: مدرنیته و فناوری بسیاری از مشکلات جوامع را حل کرده و خیلی از کارها را تا نسل‌های قبل سخت و غیرقابل انجام به نظر می‌رسید را تسهیل کرده است اما باید در نظر گرفت که هم مدرنیته و هم فناوری نیازمند آسیب‌شناسی‌های خاص خود هستند.

وی افزود: تفاوت جامعه ما با جوامع دیگر این است که ما به آسیب‌شناسی توجه نمی‌کنیم و وقتی تا خرخره گرفتار شدیم هم هنوز فکری برای دستیابی به راه‌حل نمی‌کنیم و معمولاً وقتی خیلی گرفتار شدیم به دنبال راه‌حل‌های ضربتی و یک‌شبه و دستوری می‌رویم و چون آسیب‌های اجتماعی یک‌شبه حل نمی‌شود هیچ طرح ضربتی و یک‌شبه‌ای هم نمی‌تواند برای آن راهگشا باشد.

جایگاه تفکر نقاد در سیستم آموزشی ما خالی است

این متخصص پزشکی اجتماعی ادامه داد: به همین علت باید در حوزه ورود غیرتخصصی روانشناسان در فضای مجازی اولاً هم آسیب‌شناسی را به رسمیت بشناسیم و بعد هم به‌جای محدودسازی و فیلترینگ که دم‌دستی‌ترین راه‌حل برای مسئولین است به سمت ریشه‌های آسیب برویم. ریشه این مشکل هم به عقیده من این است که ما هنوز در حوزه تعلیم و تربیت، مشکلات جدی داریم و باید در نظام آموزشی ما در راستای تقویت تفکر نقاد بازنگری شود.

در ادامه احسان محمدی تأکید کرد که 25 میلیون نفر ایرانی در اینستاگرام فعال هستند که این افراد برای حل مشکلات خود به دنبال ساده‌ترین راه‌حل‌ها هستند به همین دلیل روانشناسی در فضای مجازی از دست دانشگاهیان خارج‌شده و در اختیار افرادی قرارگرفته است که دنبال لایک و پول درآوردن هستند.

آذین در این رابطه گفت: در این رابطه ما می‌توانیم دو رویکرد کوتاه‌مدت و درازمدت داشته باشیم. در کوتاه‌مدت باید سواد سلامت افراد را بالا ببریم. سواد سلامت یعنی اینکه فرد به این مرحله برسد که آیا می‌خواهد در حوزه سلامت اطلاعات کسب کند و بداند اطلاعات دراین‌باره را از کجا می‌تواند کسب کند و درنهایت بتواند با نگاه نقاد بررسی کند اطلاعاتی که به دست آورده درست است یا خیر و این مستم این است که تفکر نقاد وجود داشته باشد و این همان رویکرد درازمدت برای حل ریشه‌ای مشکلات جامعه است.

وی افزود: متأسفانه مشکلاتی که در فضای مجازی شاهد هستیم این است که افرادی که تخصص، مدرک و یا پروانه دارند هم مشاوره‌های غیرعلمی می‌دهند. پس مردم باید با کدها و سرنخ‌هایی که به‌واسطه سواد سلامت دریافت می‌کنند تشخیص دهند که این فرد اساساً صلاحیت ارائه مشاوره دارد یا خیر.

دانشیار پژوهشگاه ابن‌سینا ادامه داد: از آن‌طرف هم باید به روانشناسان و درمانگرها آموزش داد که چه طور حرفه‌ای و تخصص‌گرایانه در فضای مجازی عمل کنند تا بتوانند کدها و سرنخ‌های درستی از خود به مردم ارائه دهند.

متخصصین در فضای مجازی فعال شوند تا عرصه را بر غیر متخصصین تنگ شود

در ادامه علیمرادی بابیان اینکه اساساً دو گروه روانشناس داریم گفت: یک دسته متخصصین و دارای سواد علمی بالا در حوزه روانشناسی هستند و دسته دیگر غیرمتخصص و به‌نوعی عوام در این رشته هستند. گلایه من از افراد متخصص و روانشناسان واقعی است که چرا اساساً در فضای مجازی حضور ندارند و فعالیت نمی‌کنند تا عرصه را بر غیر متخصصین و به‌نوعی عوام این رشته تنگ کنند.

این روانشناس ادامه داد: روانشناسان و اساتید حوزه نباید فضای مجازی را انکار کنند و نباید عنوان کنند که به فرض اگر یک متخصص در تلگرام یا اینستاگرام وقت می‌گذارد و مطلب علمی تولید می‌کند پس آدم بیکاری است.

علیمرادی در ادامه در پاسخ به این سؤال که عموماً چه نوع درخواست‌ها و مشاوره‌هایی از او که در فضای مجازی به‌عنوان یک روانشناس فعال است مطرح می‌شود گفت: عموماً در فضای مجازی از سوی مخاطب مسائلی مطرح می‌شود که به‌نوعی تابو هستند. مثل مسائل جنسی، روابط شویی، خیانت و. این دست مطالب که در جامعه به‌راحتی درباره آن صحبت نمی‌شود عموماً در فضای مجازی پرمخاطب و پرطرفدار هستند.

در ادامه مصباح درباره اینکه چقدر سازمان نظام روانشناسی مراقب فضایی مجازی است تا از این فضا سو استفاده نشود گفت: از آن‌طرف ما به‌عنوان سازمان نظام روانشناسی در حال تهیه اپلیکیشینی هستیم که مردم با مراجعه با آن بتوانند به‌سرعت صلاحیت و حتی تخصص افراد با ادعای روانشناس را بررسی و تشخیص دهند تا به‌این‌ترتیب مردم با اعتماد بیشتری به روانشناسان مراجعه کنند که به‌زودی از این اپلیکیشن رونمایی می‌شود.

مردم به خاطر هزینه‌ها به روانشناسان فضای مجازی مراجعه می‌کنند

سرپرست معاون انتظامی سازمان نظام روانشناسی در ادامه یکی از چالش‌های جدی عدم مراجعه حضوری مردم به روانشناسان و روان‌درمانگرها را بحث هزینه دانست و گفت: به همین دلیل مردم ترجیح می‌دهند از طریق فضای مجازی یا با حداقل هزینه و یا حتی بدون هیچ هزینه‌ای به راه‌حلی برای حل مشکلات خود دست پیدا کند و به روانشناسان فضای مجازی رجوع می‌کنند که اگر مراجعه به روانشناسان تحت پوشش بیمه قرار گیرد قطعاً شاهد افزایش روند مراجعات حضوری به روانشناسان خواهیم بود.

وی با تأکید بر اینکه در مواجه با روانشناس نماها اساساً قانون خاصی وجود ندارد چراکه اصلاً در ارتباط با فضای مجازی قانون بازدارنده‌ای وجود ندارد گفت: ما برای این فضا هنوز قانونی نداریم که اگر فردی مطلب غیرعلمی، اغواگرایانه و گمراه‌کننده ارائه کرد چگونه باید با آن برخورد کرد.

مصباح افزود: بحث دیگر هم این است که بسیاری از روانشناسان عالم ما اعتقاد ندارند که باید در این فضا حضور پیدا کنند که به عقیده من این رویکرد هم اشتباه است؛ بنابراین باید با بهره‌گیری از فضای مجازی و ارائه کار علمی و دقیق بینش افراد را در ارتباط با علم روانشناسی بالا برد و مانع از سو استفاده افراد از غیبت متخصصین و صاحب‌نظران در این فضا شد.

در بخش پایانی این جلسه آذین در جمع‌بندی مباحث مطرح‌شده گفت: اولاً از فضای مجازی می‌شود در سلامت به‌ویژه سلامت روان استفاده کرد. البته نه اینکه خدمات درمانی ارائه شود اما همه مشکلات مردم هم نیاز به درمان  حضوری ندارد. مردم عمدتاً یک سری سؤالات و دغدغه‌هایی دارند و یا یک پله جلوتر مشکلاتی دارند که ممکن است با توصیه‌هایی این مشکلات را از طریق فضای مجازی برطرف کرد.

سواد رسانه‌ای و سواد سلامت مردم باید ارتقا پیدا کند

وی افزود: اما نکته دوم اینکه سواد رسانه‌ای و سواد سلامت مردم باید ارتقا پیدا کند چراکه فضای مجازی آن‌قدر وسیع و به‌نوعی بی‌دروپیکر است که همه نمی‌توانند نسبت به آن اشراف کامل داشته باشند پس خود مردم را باید توانمند کرد. توصیه آخر هم به همکاران در حوزه سلامت است که حتماً اخلاقی، حرفه‌ای و مسئولانه عمل کنند و بدانند که اگر برای ارائه هر توصیه‌ای به اشراف نرسیده باشند آن توصیه می‌تواند حتی یک زندگی را به نابودی بکشاند. اگر این شرایط حرفه‌ای، اخلاقی و مسئولانه را قبول کردیم می‌توانیم یاد بگیریم، یاد بدهیم و انشا الله تأثیر سازنده‌ای در فضای مجازی داشته باشیم.

مصباح هم در جمع‌بندی سخنان خود با تأکید بر ضرورت افزایش سواد رسانه‌ای و سلامت مردم گفت: نکته مهم‌تر افزایش هماهنگی بین نهادها و سازمان‌ها با سازمان نظام روانشناسی است. اکنون افرادی با سوءاستفاده از طرح تسریع در کسب‌وکار» از نهادهای غیر مرتبط اقدام به کسب مجوز برای راه‌اندازی انجمن‌هایی روانشناسی می‌کنند، درحالی‌که اساساً نه پروانه‌ای از سازمان نظام روانشناسی اخذ کرده‌اند و نه حتی مدرک این رشته را دارند همین انجمن‌ها اکنون تبدیل به یک معضل جدی شده‌اند که دامنه آن به فضای مجازی هم کشیده شده است.

ضرورت حضور پررنگ سازمان نظام روانشناسی در فضای مجازی

علیمرادی هم در جمع‌بندی سخنان خود گفت: به سازمان نظام روانشناسی توصیه می‌کنم حالا که خلأ قانونی برای برخورد با صفحات غیرمجاز در حوزه روانشناسی وجود دارد حداقل خود این سازمان حضور فعال و پررنگی در فضای مجازی داشته باشد تا هم فضا را بر افراد غیرمتخصص تنگ کند و هم صفحات و افراد فعال غیرمتخصص را به مردم معرفی کند.


رضوان حکیم زاده معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش‌وپرورش درآئین انتخابات انجمن اولیاء و مربیان شهر تهران گفت: مدرسه و خانواده هرچه هماهنگ‌تر باشند تأثیر آموزش‌ها افزایش خواهد داشت لذا ازآنجاکه جامعه هدف ما دانش آموزان هستند. هنر ما باید شنیدن صدای کودکان باشد.

 

وی بزرگسال پنداری کودکان را ازجمله عوامل نشنیدن صدای کودکان دانست و ادامه داد: به خاطر داشته باشیم در شورای مدرسه اگر نماینده دانش‌آموز حضور نداشته باشند، صدای کودکان شنیده نمی‌شود، لذا ما یاد گرفته‌ایم خودمان جای فرزندانمان صحبت کنیم. باید رویه‌مان را تغییر دهیم.

معاون آموزش ابتدایی وزیرآموزش‌وپرورش گفت: اگر در برنامه‌ریزی‌ها نشان دهیم که به اقتضائات دوران کودکی توجه کرده‌ایم مثل کنجکاوی و خلاقیت این بدان معنی است که صدای او را شنیده‌ایم.

وی با طرح این سؤال که؛ ما چه اندازه به کودکانمان فرصت داده‌ایم خودشان باشند؟ اظهارکرد: برخی خانواده‌ها فکر می‌کنند اگر فرزندشان برچسب نخبه و تیزهوش بخورد کار بزرگی انجام داده‌اند، درحالی‌که اگر به دانشگاه‌ها و بازارکار بروند می‌بینند این ویژگی‌ها متفاوت است.

حکیم زاده خاطرنشان کرد: متأسفانه با تبلیغات صداوسیما ذهن خانواده‌ها با پیام‌های غلط پرشده است اما کودکی بچه‌هایمان را نابود کرده‌ایم، ممکن است کودکان ما نمره‌های خوبی بگیرند اما این به قیمت شاد نبودن آن‌ها است.

وی اضافه کرد: به دلیل نگرش های نادرست‌، انتظارات خانواده‌ها از فرزندانشان صحیح نیست، لذا آزمون‌ها و رقابت‌ها و مقایسه‌های نابجا به کرامت ذاتی کودکانمان لطمه زده است.

 معاون آموزش ابتدایی وزیرآموزش‌وپرورش، انجمن اولیا و مربیان را بستری مناسب برای موضوع مدرسه محوری برشمرد و تصریح کرد: انجمن اولیا و مربیان به معنی مشارکت خانواده، مدرسه و دانش‌آموز برای شنیدن صدای کودکان در مدارس است.

وی با اشاره به اینکه نظام خلقت الهی مبتنی بر تشویق است، گفت: در نظام تربیتی خانواده باید درکنار فضای فیزیکی و علمی خوب مدرسه، یک فضای روانی و عاطفی خوبی نیز فراهم شود تا کودک وقتی وارد مدرسه شود حس کند که چقدر همکاران داخل مدرسه دوستش دارند.


زهرا امام روانشناس و مشاور درباره علاقه ن به خرید کردن اظهار کرد: دلایل علاقه خانم‌ها به خرید کردن ریشه تکاملی دارد، در زمانی که بشر برای اولین بار زندگی در غار‌ها و قبیله‌ها را آغاز کرد، ن همواره در آن زمان به دنبال تهیه غذا بودند.

 

وی افزود: ن در گذشته با جمع کردن هیزم، از دانه غلات و ریشه و برگ گیاهان برای درست کردن دارو و چای استفاده می‌کردند.

این روانشناس بیان کرد: از دیدگاه تکاملی نسلی، ن مجبور بودند تا حافظه‌ای قوی داشته باشند و به جزئیات توجه بیشتری کنند، چراکه مردان در آن روزگار به شکار می‌پرداختند و ن وظیفه جمع آوری هیزم و دانه غلات را برعهده داشتند و هر کدام باید نقش خود را به خوبی ایفا می‌کردند.

امام با بیان اینکه در عصر حاضر ن امروزی مطابق آمار ۸۵ درصد خرید خانه را انجام می‌دهند، افزود: بنابراین به دنبال بهترین قیمت ممکن برای خرید وسایل هستند‌ و دلیل علاقه ن به خرید کردن این است که این امر یک فعالیت اجتماعی محسوب می‌شود.

این روانشناس با اشاره به اینکه دلیل دیگر علاقه ن به خرید به هویت ن مربوط است، ادامه داد: همه ن خرید کردن را دوست ندارند و از آن احساس آرامش نمی‌گیرند، اما اکثریت آن‌ها خرید کردن را دوست دارند.

 


نتایج یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که تمرین بدنی بیش از اندازه نه فقط بدن، بلکه مغز را نیز خسته کرده و احتمال تصمیم‌گیری‌های اشتباه را بالا می‌برد.

به نقل از ایرنا، وقتی محققان از گروهی از ورزشکاران خواستند تا میزان تمرینات خود را افزایش دهند، نوعی از خستگی ذهنی را در بین آنان مشاهده کردند که شامل کاهش فعالیت در بخشی از مغز بود که در تصمیم‌گیری اهمیت فراوانی دارد.

به گفته پژوهشگران، این ورزشکاران همچنین بیشتر به عمل بدون فکر قبلی دست می‌زدند و پاداش‌های فوری را به دستاوردهای بزرگتر که به زمان بیشتری برای رسیدن به آن‌ها نیاز بود، ترجیح می‌دادند.

ماتیاس پسیگلیون از بیمارستان پیتی-سالپتری‌یر پاریس می‌گوید: بخش جلویی مغز که تحت تاثیر بار اضافی تمرینات ورزشی قرار گرفت دقیقا همان بخشی است که در مطالعات پیشین نشان دادیم نسبت به فعالیت شناختی بیش از اندازه، آسیب‌پذیر است. بنابراین این بخش از مغز خود را به عنوان نقطه ضعف شبکه مسئول کنترل شناختی در مغز، نشان داد.»

این پژوهش‌ها از ارتباط میان تلاش بدنی و ذهنی حکایت دارند؛ به گفته پژوهشگران در هر دو این موارد به کنترل شناختی نیاز است.

تداوم تلاش بدنی برای دستیابی به یک هدف دوردست نیازمند کنترل شناختی است.

به گفته پسیگلیون برای دستیابی به این منظور باید فرآیند خودکاری که شما را به هنگام درد ماهیچه‌ها و مفاصل متوقف می‌کند را کنترل کنید.»

جرقه آغاز این تحقیقات از آن‌جا زده شد که برخی از ورزشکاران فرانسوی که به رقابت‌های المپیک راه یافته بودند، به سندرُم تمرین‌زدگی» دچار شده و به دلیل احساس خستگی بیش از حد، عملکردشان افت کرد. سوال محققان این بود که آیا همان نوع از خستگی عصبی در مغز که در اثر کار فکری زیاد نیز ایجاد می‌شود، در ایجاد سندرم تمرین زدگی نیز موثر است یا نه.

به گفته پسیگلیون نتایج به دست آمده از این تحقیقات نشان داد که وضعیت عصبی در تصمیم‌گیری افراد تاثیر دارد، به این معنا که وقتی مغزتان خسته است، تصمیمات یکسانی نمی‌گیرید.

به گفته این تیم تحقیقاتی، باید میزان خستگی مغز را تحت کنترل قرار داد تا از گرفتن تصمیم‌های بد در حوزه‌های ی، قضایی و اقتصادی جلوگیری شود.

این پژوهش در مجله Current Biology منتشر شده است.

 

 


ه گزارش دیلی میل، پژوهشگران "دانشگاه سری"(University of Surrey) انگلیس در مطالعه اخیرشان حدود ۶۰۰ فرد را مورد مطالعه قرار دادند و دریافتند فرادی که در طبیعت صدای پرندگان را می‌شنوند آرامش بیشتری نسبت به افرادی که از برنامه‌های مراقبه برای ریلکس شدن استفاده می‌کنند، دارند.

طی این مطالعه پژوهشگران ابتدا از افراد خواستند که بگویند اکنون آرام هستند یا خیر. پیش از آزمایش ۳۰ درصد از افراد اظهار کردند که آرام هستند. پس از آن پژوهشگران یک فایل صوتی یک دقیقه‌ای که صدای ضبط شده پرندگان بود را برای آنها پخش کردند و پس از بررسی‌ها دریافتند اکنون ۳۹ درصد از افراد آرامش دارند. بنابراین پژوهشگران نتیجه گرفتند بودن در طبیعت بسیار بهتر از برنامه‌های مراقبه عمل می‌کند و استرس را کاهش می‌دهد.

مطالعه اخیرشان حدود ۶۰۰ فرد را مورد مطالعه قرار دادند و دریافتند افرادی که وقت خود را به پیاده روی و قدم زدن در جنگل و طبیعت می‌گذرانند آرامش بیشتری نسبت به افراد دیگری که مدیتیشن انجام می‌دهند و یا برای رهایی از استرس از اپلیکیشن‌های مراقبه استفاده می‌کنند، دارند.
بنابراین پژوهش، افرادی که در طبیعت صدای پرندگان را می‌شنوند آرامش بیشتری نسبت به افرادی که از برنامه‌های مراقبه برای ریلکس شدن استفاده می‌کنند، دارند.

دکتر "الینور راتکلیف"(Eleanor Ratcliffe) ، مدرس روانشناسی محیط زیست در دانشگاه سری، گفت: گوش دادن به صداهای طبیعت فرصتی را برای دور بودن از فشارهای روانی روزمره فراهم می‌کند. این صداها برای ذهن بسیار جالب هستند و  باعث می‌شوند استرس بودن در شهرهای پرجمعیت و ترافیک از بین برود.

وی افزود: شواهد علمی زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد بودن در طبیعت می‌تواند برای افراد سلامتی و رفاه به ارمغان آورده و فشارهای روانی را از آنها دور کند.

علاوه بر این مطالعه دیگر پژوهشگران نیز پیشتر توصیه کرده بودند که صداهایی مانند آواز پرندگان، صدای باد و آب نیز می‌تواند تاثیر مثبتی بر روحیه افراد داشته باشد و استرس را کاهش دهد.
 


 

 

دوری از جمع و ارتباط با افراد غریبه یکی از ویژگی های کودکان خجالتی است. کودکان خجالتی در برابر حرف دیگران حساس و بیشتر از قضاوت های منفی، به قضاوت های مثبت محتاج هستند.

برای کاهش این احساس آنان باید به این موارد توجه شود:
- همیشه احساس کودک را تأیید کنید. مثلا وقتی ترسیده است، نگویید این که ترس ندارد یا نترس. باید گفت می‌دانم می ترسی». در صورت رد احساس کودک، او به این نتیجه می‌رسد که من هیچی نمی‌فهمم، هر چه احساس می‌کنم اشتباه است و شروع به نفی احساس خود و شخصیت خود می‌کند.

- هرگز او را به صورت مستقیم، جلوی دوستانش یا در مقابل جمع یا حتی جلوی خواهر و برادرش اصلاح نکنید. اگر کلمه ای گفت که اشتباه بود، در جمله ای به طور صحیح از آن کلمه استفاده کنید و اگر کار اشتباهی کرد، در اتاقش به تنهایی درباره کار اشتباهش صحبت کنید.

- وقتی با شما صحبت می‌کند، کارتان را متوقف کنید و با نگاه کردن به چشمانش و توجه خاص به او، به صحبت‌هایش گوش دهید.

- از او بخواهید برایتان کتاب بخواند، آواز بخواند یا فیلمی را تعریف کند. شما هم نشان بدهید که مشتاق شنیدن هستید.

- هرگز به او یا کارهایش حتی به کارهای بامزه‌اش نخندید، به ویژه در حضور دیگران؛ مگر آنکه خودش این انتظار را داشته باشد.

- بعد از ۶ سالگی (در صورت امکان با کمک مربی خصوصی) او را در زمینه یک ورزش گروهی مثل فوتبال یا بسکتبال بسازید تا در جمع دیگران، بدرخشد.

- هرگز با فرزندتان درد دل نکنید و بدی دیگران مخصوصاً همسر خود را به او نگویید.

- از ظاهر او ایراد نگیرید و او را با کسی مقایسه نکنید.

- اجازه بدهید اشتباهات بی خطر کند و در صورت نیاز بدون منت کمکش کنید. او را به خاطر اشتباهش تنبیه نکنید.

- به او احساس گناه ندهید مثلاً نگویید خسته شدم از دستت، پیرم کردی، کاش بمیرم راحت بشوم، به خاطر تو توی این خراب شده مانده‌ام، تو هم لنگه فلانی هستی و غیره، از کودک به عنوان جاسوس استفاده نکرده و با وی قهر نکنید.

- روزی پنجاه بار به جا و به موقع، به او بگویید تو خوبی». (متشکرم پسر خوبم، ممنونم دختر خوبم و غیره)

- از خجالتی بودن او در جمع حرفی نزنید. کودکان خجالتی در برابر حرف دیگران حساس و بیشتر از قضاوت های منفی، به قضاوت های مثبت محتاج هستند.

- بعد از هر پیشرفت کوچکی او را تحسین کنید.

در اصل این یک ویژگی شخصیتی است که نباید باعث شرمندگی شود، چون نیمی از بزرگسالان فکر می‌کنند خجالتی هستند و بیش از نیمی از آن‌ها هم اذعان می‌کنند که در کودکی خجالتی بوده‌اند. این مشکلی است که با تشویق و حمایت قابل اصلاح است. خبر خوب این‌که کودکان خجالتی می‌توانند کم‌رویی‌شان را مدیریت کنند. آن‌ها فقط کمی به حمایت نیاز دارند. پس بهتر است راه‌های کمک به آنها را پیدا کنید.

منبع: ایرنا


تبلیغات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

خلاقیت در آموزش دکتر شهرام شهسوارانی شن جادویی هپی سند Happy Sand اصل و با قیمت مناسب دکتر نامه دانلود آهنک های جدید مرکز تعمیرات لوازم خانگی دیبا پشتیبان ایرانیان روبلینک | معرفی گروهها و کانال های روبیکا مکانی برای یادداشت های علی :) وبلاگ پوریا مهدوی مقدم سفال و صنایع دستی لالجین تکِ